Η ζάχαρη προκαλεί καρκίνο;

View this post in English.

Διαβάζω εδώ τις απόψεις του Gary Taubes για τη ζάχαρη. Στο άρθρο αυτό παρατίθεται και μια διάλεξη του Robert Lustig που έχει συζητηθεί πολύ τις τελευταίες μέρες. Παλιότερα είχα αναφερθεί κι εγώ στο θέμα αυτό.

Η καινούρια παράμετρος είναι η εξής: η ζάχαρη ενδέχεται να προκαλεί καρκίνο. Ακριβέστερα: η ινσουλίνη (που διεγείρεται από τη ζάχαρη) ίσως τρέφει τους καρκινικούς όγκους. Αυτό είναι το ζήτημα που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της διεθνούς διατροφολογικής κοινότητας.

Δεν ξέρω φυσικά αν κάτι τέτοιο ισχύει ή όχι. Μπορώ όμως να πω ότι μου φαίνεται λογικό, γιατί ο ρόλος της ινσουλίνης στο σώμα είναι ακριβώς αυτός: να τρέφει τους ιστούς (συγκεκριμένα τον μυικό και τον λιπώδη ιστό).

Αλλά ακριβώς εκεί έγκειται το πρόβλημα. Δεν μπορεί κάποιος να πει ότι «κόβω όλους τους υδατάνθρακες και τη ζάχαρη για να μην ανεβαίνει το ζάχαρο και η ινσουλίνη μου, κι έτσι δεν θα πάθω καρκίνο» γιατί έτσι θα πάψουν να τρέφονται και οι μυς του (και το λίπος του, αλλά αυτό είναι μάλλον επιθυμητό).

Ποια είναι λοιπόν η λύση;

Οι bodybuilders την εφαρμόζουν εδώ και δεκαετίες: προσπαθήστε να αυξάνετε την ινσουλίνη σας (δηλαδή να τρώτε υδατάνθρακες) μόνο τις ώρες που οι μυς σας χρειάζονται γλυκογόνο. Δηλαδή σίγουρα μετά την προπόνηση, και προαιρετικά και στο πρωινό (αν θέλετε να βάλετε όγκο). Με αυτόν τον τρόπο, οι υδατάνθρακες θα κατανέμονται στοχευμένα εκεί που πρέπει.

Εκτός αυτού, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να προτιμάτε τους καλούς υδατάνθρακες: φρούτα, λαχανικά, μέλι, λακτόζη (η ζάχαρη που περιέχεται στο γάλα), λίγες πατάτες, λίγο ρύζι. Οι σύνθετοι υδατάνθρακες (ολικής άλεσης) δεν κατατάσσονται απαραίτητα στους καλούς. Γενικά, όλοι οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες (προϊόντα από αλεύρι) θα πρέπει να αποφεύγονται. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τη ζάχαρη και τα γλυκά.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, μειώνετε τις πιθανότητες καρκίνου ενώ ταυτόχρονα χάνετε λίπος. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;